Vlag China - Thumbnail
Geschiedenis
Cultureel Werelderfgoed
Gemengd Werelderfgoed
Natuurlijk Werelderfgoed
Home
wereld - selected
          
banner
Klassieke tuinen van Suzhou. Klik hier om meer te weten te komen over dit erfgoed op de website van Unesco (Engels).
vlag china

Officiële landstaal: Mandarijn en andere Chinese talen
Hoofdstad: Peking
Regeringsvorm: Volksrepubliek, Presidentiële republiek met een eenpartijstelsel
Staatshoofd: President Xi Jinping
Regeringsleider: Premier Li Keqiang
Religie: Chinese volksreligie, boeddhisme, taoïsme, confucianisme/voorouderverering
Oppervlakte: 9.596.961 km²
Inwoners: 1.367.485.388 (2016)
Inwoners / km²: 142,5 / km² (2016)
Munteenheid: Renminbi
Nationale feestdag: 1 oktober
Volkslied: Mars van de vrijwilligers

1997: Klassieke tuinen van Suzhou


Klassieke tuinen van Suzhou


Chinese tuinen hebben bepaalde elementen gemeen wat betreft plaatsing, grondplan, landschap, vegetatie en achterliggende filosofie. Het resultaat is een tuin waarin kunst, natuur en filosofie harmonieus en in grote schoonheid met elkaar zijn verbonden.

Suzhou, aan de benedenloop van de Jangtsekiang, wordt doorkruist door talrijke waterwegen. Marco Polo noemde de stad het 'Venetië van het Oosten' nadat hij er in de 13e eeuw was geweest. Het grote aantal tuinen in de stad is aangelegd door gepensioneerde ambtenaren en politici uit de Ming- en de Qing-dynastie.

Het klassieke Chinese tuinontwerp, dat natuurlijke landschappen in het klein probeert te herscheppen, is nergens beter te zien dan in de negen tuinen van de historische stad Suzhou. Deze worden dan ook algemeen beschouwd als echte meesterwerken van dit genre. De tuinen, die dateren van de 11e tot de 19e eeuw, laten met hun minutieuze ontwerp het diepgaande metafysische belang zien van de natuurlijke schoonheid in de Chinese cultuur.

Het Canglang-paviljoen werd gebouwd in het begin van de 11e eeuw. Het is toegankelijk via een zigzaggende stenen brug, waarop de bergen met oude bomen en bamboe plotseling in het zicht verschijnen.

De Tuin van het Leeuwenwoud werd in 1342 aangelegd als het orthodoxe klooster van Budhi, maar in de 17e eeuw werd die van de tempel losgemaakt. In de tuin bevinden zich een aantal opgeworpen en aangelegde heuvels en een kunstmatige waterval.

De 16e-eeuwse Tuin van de Cultivatie is, zowel wat betreft het grondplan als het ontwerp van de gebouwen, een typische tuin uit de Ming-dynastie. Een vijver neemt ongeveer een kwart van dit gebied in.

De Tuin van de Retraite van de Paren stamt uit de 18e eeuw. De Oostelijke Tuin wordt gedomineerd door een berg die oprijst uit een vijver geflankeerd door bouwwerken. De meer ingehouden Westelijke Tuin heeft kalkstenen heuvels waarin een grottenstelsel is aangelegd.

In de Tuin van het Toeven ligt in het centrum een vijver omgeven door elegante bouwwerken en de dubbele Hemelse Brug.

De Tuin van de Bergvilla in Eenzame Schoonheid is uit de 16e eeuw. Hij is erg gevarieerde met heuvels tot 7 meter hoog, valleitjes, paadjes, grotten, stenen huizen, ravijnen, rotspunten en rotsplateaus.

De Tuin van de Nederige Beheerder was sinds de 2e eeuw de plaats waar de notabelen hun huis lieten bouwen. Het is een van de beroemdste tuinen van China. Het centrale gedeelte is een kopie van een landschap rond de rivier de JHangtsekiang.

De Langgerekte Tuin dateert van de 16e eeuw. Er zijn bergen en meren omringd door bouwwerken en hij is toegankelijk via een smal slingerend pad vanwaar men onverwachte panorama's van grote schoonheid heeft.

De Tuin van de Meester van de Netten is toegankelijk vanuit het zuiden via een poort geflankeerd door enorme blokken uitgehakte stenen, die aangaven welke rang de eigenaar aan het hof bekleedde. De gebouwen en de tuin zijn zo ontworpen dat dit gebied veel groter en gevarieerder lijkt dan in werkelijkheid het geval is.