Officiële landstaal: Mandarijn en andere Chinese talen
Hoofdstad: Peking
Regeringsvorm: Volksrepubliek, Presidentiële republiek met een eenpartijstelsel
Staatshoofd: President Xi Jinping
Regeringsleider: Premier Li Keqiang
Religie: Chinese volksreligie, boeddhisme, taoïsme, confucianisme/voorouderverering
Oppervlakte: 9.596.961 km²
Inwoners: 1.367.485.388 (2016)
Inwoners / km²: 142,5 / km² (2016)
Munteenheid: Renminbi
Nationale feestdag: 1 oktober
Volkslied: Mars van de vrijwilligers

De Mongoolse Yandynastie in China, die was gevestigd door Koeblai Khan, leed blijkbaar aan de gebruikelijke problemen van een gedegenereerde, corrupte regering: ze werkte rassenonlusten in de hand, controleerde de ambtenaren niet en hief hoge belastingen. De behoefte aan een nieuwe leider leidde tot de succesvolle regering van Zhu Yuanzhang, die begon in 1368.

Het verzet begon eind jaren 40 van de 14e eeuw, toen rebellenleiders uit de koopliedenstand en lagere klassen steden innamen en zich installeerden als koningen. China werd verdeeld door opstandige krijgsheren. Een daarvan benoemde de boer Zhu Yuanzhang tot generaal in Anhui. Volgens een geleerde kon Zhu China veroveren als hij drie dingen deed: sterke stadsmuren bouwen, zoveel mogelijk graan opslaan en niet al te enthousiast titels uitdelen.

In 1368 beheerste Zhu het hele zuiden van China en stichtte hij zijn Mingrijk ('schitterend rijk') in Nanjing, waarmee het rijk weer in Han-Chinese handen kwam. Hij noemde zichzelf keizer Hongwu en wordt beschouwd als een van de grootste Chinese keizers. Liu Bang, de oprichter van de Handynastie, was de enige andere boer die deze rang ooit kreeg. In 1369 had Zhu de Mongolen grotendeels uit China verdreven.

Hongwu herstelde de macht van het keizerrijk, voerde weer ambtenarenexamens in, accepteerde geen bemoeienis van geleerden en schafte het ambt van opperminister af. Onder de Mingdynastie bereikte het rijk zijn grootste bloei. De Chinezen breidden uit naar het westen en zuiden en ondernamen grote overzeese expedities naar Afrika.