Officiële landstaal: Mandarijn en andere Chinese talen
Hoofdstad: Peking
Regeringsvorm: Volksrepubliek, Presidentiële republiek met een
eenpartijstelsel
Staatshoofd: President Xi Jinping
Regeringsleider: Premier Li Keqiang
Religie: Chinese volksreligie, boeddhisme, taoïsme,
confucianisme/voorouderverering
Oppervlakte: 9.596.961 km²
Inwoners: 1.367.485.388 (2016)
Inwoners / km²: 142,5 / km² (2016)
Munteenheid: Renminbi
Nationale feestdag: 1 oktober
Volkslied: Mars van de vrijwilligers
Toen President Richard Nixon op het vliegtuig stapte om Mao Zedong te bezoeken, was er nog geen sprake van diplomatieke betrekkingen tussen beide landen. Het lag niet voor de hand dat Nixon, een verklaard anticommunist, de banden met China zou aanhalen. Nixon besefte echter dat de communistische wereld niet zo'n monolithisch machtsblok onder regime van Moskou was als anderen hadden aangenomen. Gevechten langs de rivier de Assuri toonden in maar 1969 al aan dat er spanningen waren tussen Moskou en Peking. Bovendien zag Mao de voordelen van een bevriende supermacht als tegenwicht tegen vijandelijkheden van Sovjetzijde. In april 1971 werd iets van die veranderende stellingen zichtbaar toen Peking het tafeltennisteam van de VS onverwacht uitnodigde voor een bezoek. Diplomatieke vertegenwoordigers lieten vervolgens doorschemeren dat de Amerikaanse president een persoonlijke uitnodiging ook op prijs zou stellen.
Natuurlijk waren er uitvoerige gesprekken vooraf noodzakelijk. Kissinger besprak onder andere de complexe situatie rond Taiwan, dat de VS erkende als de wettelijke regeringszetel van China, terwijl het in de ogen van Mao een opstandige provincie was. Geen van beiden wilden toegeven, dus werd besloten het onderwerp te mijden. Uiteindelijk werd hiermee de weg geopend voor de Amerikaanse verkenning van de Volksrepubliek China, zodat China permanent zitting kon nemen in e Veiligheidsraad van de VN. Grote verliezer in dit diplomatieke spel was Moskou, dat zich ineens geïsoleerd zag en gedwongen was bepaalde concessies aan de VS te doen, bijvoorbeeld inzake de beperking van strategische wapens. Nixons bijzondere initiatief betekende veel voor de ontspanning tussen Oost en West.