China - Drie Parallelle Rivieren in Yunnan

Hierboven de met sneeuw bedekte Baimang tussen de Jangtsekiang en de Mekong.

Het werelderfgoed wordt gedomineerd door een samengestelde orografische gordel die tekenen toont van sterke bewegingen van de aardkorst. Opmerkelijk is het botsen van de rand van de Eurazische plaat met de onderliggende Indische plaat. Het daaropvolgende samendrukken veroorzaakt grote nappes, gewelddadig afschuiven en opduwen tot hoge bergen, waardoor eerder bestaande rivieren zich een weg bleven banen, wat resulteerde in het karakteristieke, extreem verticale reliëf.

Alpiene landschappen en hun evolutie worden vertegenwoordigd in de oostelijke bergen waar hoogvlaktes en dalen zijn bedekt met weiden, watervallen, stromen en honderden meren die zijn achtergelaten door gletsjererosie.

Het beschermde gebied binnen de grenzen van het Nationaal Park Drie Parallelle Rivieren heeft een oppervlakte van 17.000 km² en omvat de bovenloop van drie van de grote rivieren van Azië: de Jangtsekiang, de Mekong en de Salween. De rivieren stromen ruim 300 km lang vrijwel evenwijdig van noord naar zuid door steile kloven die op plaatsen 3000 m diep zijn en tussen besneeuwde toppen van meer dan 6000 m hoog. De plaats is een epicentrum van Chinese biodiversiteit.

Drie Parallelle Rivieren ligt in het bergachtige noordwesten van de provincie Yunnan in zuidelijk Midden-China. Het werelderfgoed bestaat uit vijftien beschermde gebieden in acht geografische groepen en beslaat 310 km van noord naar zuid en 180 km van oost naar west.

Het gehele gebied bevat vier parallelle bergketens, die tot meer dan 4000 m boven zeeniveau reiken. De bergketens maken deel uit van de Hengduan-bergen, die zijn geplooid en opgetild onder druk van de schuivende aardkorst.

Het landoppervlak binnen het beschermde gebied van de Drie Parallelle Rivieren is een van de ongereptste gematigde ecologische zones ter wereld, met endemische Chinese soorten en een zeer rijke natuurlijke genen-collectie. Het herbergt de rijkste diversiteit van hogere planten in China dankzij de hoogteverschillen en de ligging in een klimatologische zone tussen noord en zuid. Het omvat het equivalent van zeven klimaatzones: zuidelijk, centraal en noordelijk subtropisch met droge hete dalen - warm, koel en koud gematigd - en koud.

Dankzij de functie als toevluchtsoord tijdens de laatste ijstijd en de ligging bij de grenzen van drie belangrijke biogeografische domeinen (Oost-Azië, Zuidoost-Azië en het Tibetaanse hoogland) heeft het park 22 vegetatie-ondersoorten en 6000 plantensoorten. De fauna is een ingewikkeld mozaïek van paleoarctische, oosterse en endemische soorten die zijn aangepast aan bijna alle binnenlandse klimaten, van zuidelijk subtropisch tot koud. Het gebied zou 25% van de diersoorten van China herbergen, waaronder veel soorten die relict (overgebleven uit een ecologisch verleden) en bedreigd zijn.