Officiële landstaal: Hebreeuws, Arabisch
Hoofdstad: Jeruzalem (claim)
Regeringsvorm: Republiek, parlementaire democratie
Staatsvorm: Republiek en eenheidsstaat
Staatshoofd: President Reuven Rivlin
Regeringsleider: Premier Benjamin Netanyahu
Religie: Joods 76%, Moslim 16,6%, Christendom 2,1%, Druus 1,7%
Oppervlakte: 22.072 km²
Inwoners: 8.174.527 (2016)
Inwoners / km²: 370,4 / km² (2016)
Munteenheid: Nieuwe Israëlische Sjekel
Nationale feestdag: 14 mei
Volkslied: Hatikwa (De Hoop)

Nebukadnezar II, sinds 605 v.Chr. de Chaldeese koning van Babylon in Mesopotamië, viel in 597 v.Chr. Juda aan en veroverde Jeruzalem. Hij had fanatiek oorlog gevoerd in de Levant, maar na een zware nederlaag tegen de Egyptenaren in 601 v.Chr. had hij de controle verloren over enkele van zijn vazalstaten en dit was een wraakactie. Volgens de gewoonte van die tijd verbande hij koning Jehojakim met bijna tienduizend van zijn joodse onderdanen naar Babylon.

"Aan de rivieren van Babel, daar zaten wij treurend en dachten aan Sion (...)."
Psalm 137

Tien jaar later kwamen de overgebleven joden in opstand onder koning Zedekiah. De Chaldeeërs sloegen terug en verwoestten de tempel. Nebukadnezar stuurde nog eens duizenden joden in ballingschap, waar ze een hechte groep vormden en hun culturele identiteit bewaarden tot de terugkeer in 539 v.Chr.

De ballingschap bleek zowel traumatisch als vormend voor de joden. Hun god Jahweh had beloofd Juda te beschermen en dus moest er een verklaring worden gegeven. De profeten Jeremia en Ezechiël verkondigden dan ook, al voor de val van hun stad, dat de joden zouden worden gestraft, omdat ze zich niet aan de voorgeschreven wetten hielden.

Nebukadnezar staat ook bekend om de hangende tuinen van Babylon, een van de wereldwonderen uit de oudheid, die hij liet aanleggen voor zijn vrouw Amytis.