Officiële landstaal: Hebreeuws, Arabisch
Hoofdstad: Jeruzalem (claim)
Regeringsvorm: Republiek, parlementaire democratie
Staatsvorm: Republiek en eenheidsstaat
Staatshoofd: President Reuven Rivlin
Regeringsleider: Premier Benjamin Netanyahu
Religie:
Joods 76%, Moslim 16,6%, Christendom 2,1%, Druus 1,7%
Oppervlakte: 22.072 km²
Inwoners: 8.174.527 (2016)
Inwoners / km²: 370,4 / km² (2016)
Munteenheid: Nieuwe Israëlische Sjekel
Nationale feestdag: 14 mei
Volkslied: Hatikwa (De Hoop)
Het gezag van de Omajjadenkaliefen die de moslimwereld sinds 661 hadden geregeerd, nam in de 8e eeuw langzaam af en kwam in 750 bloedig ten einde. De Abbasidische generaal Abdullah ibn-Ali nodigde op 25 juni 750 tachtig leden van de familie der Omajjaden uit voor een banket in Abu-Futrus in de buurt van Jaffa. In de loop van het feest liet hij hen allemaal afslachten. Bovendien werden de lichamen van dode Omajjaden opgegraven en verbrand.
Een van de redenen voor de valvan de Omajjadenkaliefen was hun onvermogen het schisma tussen soennieten en sjiieten op te lossen. Een andere factor was de ergernis van niet-Arabische islamieten dat de Arabieren het kalifaat als hun persoonlijk eigendom beschouwden. Niet-Arabieren geloofden dat het kalifaat was geschapen om de islam te verspreiden en niet om de Arabische belangen te bevorderen. In 747 brak in Perzië een opstand uit tegen het bewind van de Omajjaden, die zich snel uitbreidde tot Irak. De rebellen riepen Abu al-Abbas as-Saffar, een nakomeling van Mohammeds oom al-Abbas, uit tot kalief en dat was het begin van de Abbasidendynastie (749-1258). Na de nederlaag van de Omajjaden in de slag aan de Zab in januari 750, nam Abdullah ibn-Ali Damascus in. Marwan II, de laatste Omajjadenkalief, vluchtte naar Egypte, waar hij in augustus werd vermoord.
De komst van de Abbasiden betekende een belangrijke machtsverschuiving in de islamitische wereld ten gunste van de niet-Arabische bekeerlingen, die nu konden doordringen tot de regering. Het betekende ook het einde van de politieke eenheid van de moslimwereld. Slechts één belangrijk lid van de Omajjadenfamilie overleefde. Abd ar-Rahman ontsnapte naar Spanje, waar hij een aparte staat stichtte.