Officiële landstaal: Hebreeuws, Arabisch
Hoofdstad: Jeruzalem (claim)
Regeringsvorm: Republiek, parlementaire democratie
Staatsvorm: Republiek en eenheidsstaat
Staatshoofd: President Reuven Rivlin
Regeringsleider: Premier Benjamin Netanyahu
Religie: Joods 76%, Moslim 16,6%, Christendom 2,1%, Druus 1,7%
Oppervlakte: 22.072 km²
Inwoners: 8.174.527 (2016)
Inwoners / km²: 370,4 / km² (2016)
Munteenheid: Nieuwe Israëlische Sjekel
Nationale feestdag: 14 mei
Volkslied: Hatikwa (De Hoop)

Jeruzalem, dat in 1187 door Saladin was ingenomen, kwam in 1229 weer in christelijke handen na onderhandelingen tussen keizer Frederik II en Al-Kamil, de Ajjoebidische sultan van Egypte. Frederik oogstte weinig lof met deze prestatie omdat hij niet genoeg grondgebied had gewonnen om Jeruzalem veilig te stellen tegen toekomstige moslimaanvallen.

"De Khwarizmiërs vielen christelijk gebied binnen via Safed en Tiberias."
Rothelin Continuator, ca. 1250

Op 23 augustus 1244 gebeurde het onvermijdelijke, maar de aanval kwam niet van de Ajjoebieden. Een paar jaar eerder hadden de Mongolen het Turkse Khwarizmische sjahdom verwoest, een provincie die een groot deel van Centraal-Azië en Iran besloeg, waarna veel Turkse vluchtelingen westwaarts vluchtten. In juli 1244 verschenen er op het grondgebied van Damascus zo'n tienduizend Khwarizmische ruiters, die plundertochten onder hun geloofsgenoten uitvoerden. Damascus was te sterk om in te nemen, dus trokken de Kwarizmiërs naar Jeruzalem.

De christenen zagen het gevaar te laat. Op 11 juli drongen de Khwarizmiërs Jeruzalem binnen. Het kleine garnizoen van Tempelridders en Johannieters hield stand tot de Khwarizmiërs hen een vrijgeleide naar de kust garandeerden. Op 23 augustus vertrokken zesduizend christenen naar Jaffa, maar onderweg werden ze aangevallen. Slechts driehonder man bereikten hun bestemming. Jeruzalem kwam nooit meer in christelijke handen.