Officiële landstaal: Hebreeuws, Arabisch
Hoofdstad: Jeruzalem (claim)
Regeringsvorm: Republiek, parlementaire democratie
Staatsvorm: Republiek en eenheidsstaat
Staatshoofd: President Reuven Rivlin
Regeringsleider: Premier Benjamin Netanyahu
Religie: Joods 76%, Moslim 16,6%, Christendom 2,1%, Druus 1,7%
Oppervlakte: 22.072 km²
Inwoners: 8.174.527 (2016)
Inwoners / km²: 370,4 / km² (2016)
Munteenheid: Nieuwe Israëlische Sjekel
Nationale feestdag: 14 mei
Volkslied: Hatikwa (De Hoop)

In 1256 droeg de Mongoolse Möngke Khan zijn broer Hulagu op het moslimgebied ten westen van hun rijk te veroveren. In 1260 had Hulagu Bagdad, de zetel van de Abbassidische kaliefen, verwoest en de Syrische hoofdstad Damascus ingenomen. Restte alleen nog Egypte, dat sinds 1250 geregeerd werd door de Mammelukken, een taaie elite van voormalige slavensoldaten. Toen Hulagu een ambassadeur naar de Mammelukkensultan Said ad-Din Qutuz stuurde om zijn overgave te eisen, liet de sultan de gezant vermoorden.

Qutuz ging in de aanval en trok op door Palestina. Hulagu werd gedwongen terug naar Mongolië te trekken. De rest, onder leiding van Kitbuqa Noyen, stiet op het Mammelukkenleger bij Ain Jalut in Oost-Galilea.

"'Maak me zo snel mogelijk af.' En Qutuz liet hem onthoofden."
Kitbuqa's dood, Geschiedenis der Mongolen, 1300

De twee legers hadden elk zo'n 20.000 ruiters, maar de Mammelukken bleken sluwere tactici. Aanvoerder Baibars trok met een deel van zijn leger openlijk op, terwijl hij de rest achterhield. Kitbuqa trapte erin en reed regelrecht in een hinderlaag. De Mongolen werden verpletterd en Kitbuqa trapte erin en reed regelrecht in een hinderlaag. De Mongolen werden verpletterd en Kitbuqa werd onthoofd. Qutuz werd op de terugweg naar Egypte vermoord, mogelijk door Baibars, en Baibars werd sultan.

De slag markeerde het einde van de westelijke expansie van het Mongoolse Rijk. Hij bekrachtigde ook de groeiende invloed van de Mammelukken. Baibars' opvolgers regeerden Egypte tot de 19e eeuw.