Het Keizerrijk onder Romulus August(ul)us (475 tot 476 n.C.)

Flavius Romulus (ca. 465 - na 507 ?), bekend als Romulus Augustus of Romulus Augustulus, wordt beschouwd als de laatste keizer van het West-Romeinse Rijk. Hij was nog een kind toen zijn vader, de legerleider en lid van de senatorenstand Flavius Orestes, hem op 30 oktober 475 door het leger tot keizer liet uitroepen. Vanwege zijn jonge leeftijd kreeg hij de bijnaam Augustulus, een verkleinvorm van Augustus die dus zoiets als keizertje betekent.

Romulus was veel te jong en onervaren om zijn rijk zelf te regeren. Hij was in feite een marionet waarvan zijn vader de touwtjes in handen had. Julius Nepos, de vorige keizer die vlak voor Augustulus' kroning naar Dalmatië was verjaagd, oefende vanuit zijn verbanningsoord nog steeds veel invloed uit en was in feite machtiger dan Orestes en Romulus.

De crisis die tot het einde van het West-Romeinse Rijk zou leiden was al tientallen jaren eerder begonnen. Het begin van de grote volksverhuizing rond 375 zorgde ervoor dat Germaanse volkeren voor de binnenvallende Hunnen vluchtten en zo in Romeins gebied terechtkwamen. Ze stichtten daar al snel eigen rijken. De Hunnen vielen ook het Romeinse Rijk zelf aan en om deze overmacht te kunnen trotseren waren de Romeinen gedwongen Germanen in het leger op te nemen. De Germanen waren vaak betere krijgers dan hun Romeinse "gastheren" en deze werden dus van hen afhankelijk. De grotere machtspositie die de Germanen hierdoor kregen leidde er uiteindelijk toe dat zij onder leiding van Odoaker tegen Orestes' regering rebelleerden. Op 23 augustus 476 zette Odoaker Romulus Augustulus af, nadat hij zijn vader Flavius Orestes vermoord had, en verbande hem uit Rome. Sommige bronnen beweerden dat hij Augustulus spaarde vanwege diens jeugdige schoonheid. Het is mogelijk dat de ex-keizer in 508 of 510 nog in leven was. Rome begon en eindigde dus met een Romulus.

Odoaker liet zich door de Germanen tot koning van Italië kronen en erkende zowel de Oost-Romeinse keizer Zeno als Julius Nepos als keizers. In 480 werd Nepos vermoord en uiteindelijk hadden de "barbaren" alle macht in Italië.

Het Oost-Romeinse of Byzantijnse Rijk overleefde de crisis en zou pas duizend jaar later in 1453 aan zijn einde komen, na de inval van de Ottomanen.